ستاره سابق NHL توجه را به میزان “تکثیر کننده” ضربه مغزی برای بازماندگان خشونت خانگی جلب می کند.

تروور لیندن، اسطوره هاکی، در طول 19 فصل حضورش در NHL، شاهد مختل شدن زندگی های بی شماری بود و زندگی حرفه ای به دلیل ضربه مغزی کوتاه شد.

حتی هنوز هم، کاپیتان سابق ونکوور کاناکس می‌گوید که از این که متوجه شد بازماندگان خشونت خانگی با نرخ‌هایی بسیار بیشتر از ورزشکاران حرفه‌ای دچار ضربه مغزی می‌شوند، “شگفت زده” شده است.

بر اساس تخمین جدید YWCA Metro Vancouver و محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا، به ازای هر ضربه مغزی که توسط یک بازیکن NHL متحمل می شود، تقریباً 7000 زن و دختر در کانادا به دلیل شریک جنسی و خشونت خانگی دچار ضربه مغزی می شوند.

لیندن نام خود را به کمپینی برای افزایش آگاهی در مورد ضربه مغزی در میان بازماندگان و حمایت از افزایش حمایت برای تشخیص و درمان اختصاص داده است.

مردی با کت مشکی به دوربین لبخند می زند.
تروور لیندن، کاپیتان سابق ونکوور کاناکس، از بازماندگان خشونت خانگی می‌خواهد که از پشتیبانی مشابه بازیکنان NHL برخوردار باشند. (CBC)

لیندن می‌گوید: «بخش غم‌انگیز در مورد خشونت شریک صمیمی این است که مردم دوست ندارند در مورد آن صحبت کنند و صحبت کردن در مورد آن سخت است.

زنان تشخیص داده نمی‌شوند، تحت درمان قرار نمی‌گیرند و این چیزی است که امیدواریم با آشکار کردن این موضوع بتوانیم آن را تغییر دهیم.»

محققان در گروه تحقیقاتی حمایت از بازماندگان سوء استفاده و آسیب مغزی UBC با YWCA همکاری کردند تا بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده در کانادا و ایالات متحده از سال 1997، تخمین جدیدی از میزان ضربه مغزی در میان بازماندگان را ایجاد کنند.

طبق گزارش سال 2021 توسط اداره آمار کانادا، تقریباً از هر 10 زن و دختر در کانادا، چهار نفر با خشونت از طرف شریک فعلی یا سابق خود مواجه می شوند، یا هر سال حدود 290000 نفر. 92 درصد از آنها به دلیل ضربه به سر یا خفه شدن دچار آسیب مغزی می شوند.

طبق گزارش سال 2022 مرکز کنترل بیماری بریتیش کلمبیا، این تعداد از زمان همه‌گیری کووید-19 در بریتیش کلمبیا در حال افزایش بوده است.

تراجنسیتی‌ها، افراد ناتوان یا نژادپرستانه نیز با نرخ بیشتری از خشونت شریک جنسی روبرو هستند.

لیزا روپرت، معاون خدمات مسکن YWCA Metro Vancouver گفت: ضربه مغزی می تواند باعث سردرد و میگرن شدید، مشکل در تمرکز، از دست دادن حافظه و همچنین افزایش احتمال ابتلا به مشکلات سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب و اختلال مصرف مواد شود.

روپرت می‌گوید: «ما زنان زیادی را می‌بینیم که به خانه‌های انتقالی YWCA می‌آیند که ضربه‌هایی به سر، ضربات به صورت و گردن، خفه‌کردن و علائمی را تجربه می‌کنند که می‌تواند آسیب‌های مغزی باشد. “آنها لزوما نمی دانند که این چیزی است که زنان تجربه می کنند.”

پشتیبانی بیشتر مورد نیاز است: YWCA

روپرت گفت که مشاهده علائم ممکن است برای کارکنان پشتیبانی یا متخصصان مراقبت های بهداشتی که در حال حاضر برای جستجوی شواهد ضربه مغزی آموزش ندیده اند دشوار باشد.

و حتی اگر بازماندگان تشخیص داده شوند، می توان از آن در اختلافات مربوط به حضانت کودک علیه آنها استفاده کرد.

بازماندگان به یک “مسیر مراقبت روشن نیاز دارند [where] همه می دانند که این بدان معنا نیست که آنها قادر به مراقبت از فرزندان خود نیستند، بلکه فقط به این معنی است که آنها ممکن است به حمایت های خاصی نیاز داشته باشند.”

او افزود، اما ترک شریک متجاوز هنوز دشوار است. زنان ممکن است به دلیل هزینه های بالای مسکن قادر به نقل مکان نباشند، یا از گزارش دادن مجرم به پلیس اجتناب کنند، زیرا آنها برای گذران زندگی به درآمد او متکی هستند.

روپرت می خواهد که کارگران متخصص آموزش دیده در غربالگری ضربه مغزی در دسترس باشند تا به بازماندگان کمک کنند تا گزارش، تشخیص و درمان را انجام دهند.

و او می‌گوید که دولت باید مسکن‌های مقرون‌به‌صرفه‌تری بسازد و نرخ‌های کمک درآمدی را افزایش دهد تا نجات بازماندگان از سناریوهای سوءاستفاده‌کننده راحت‌تر بگریزند، همانطور که یک هیئت متخصص در سال 2021 توصیه کرد.

لیندن از مردان و پسران خواست تا خود را در مورد خشونت آموزش دهند و یکدیگر را به دلیل مرتکب یا نادیده گرفتن رفتارهای توهین آمیز از هر نوع فریاد بزنند.

“مردها باید شروع به درک این موضوع کنند [women’s] باید در مورد برابری، انصاف و حمایت صحبت شود.» لیندن گفت: «کودکان و جوانان باید این گفتگوها را با والدین خود داشته باشند و درک کنند که این قابل قبول نیست.»


پشتیبانی برای هر کسی که تحت تأثیر خشونت شریک صمیمی قرار گرفته باشد در دسترس است. شما می توانید به خدمات پشتیبانی و منابع محلی در کانادا دسترسی داشته باشید بازدید از این وب سایت. اگر وضعیت شما فوری است، لطفاً با خدمات اورژانس در منطقه خود تماس بگیرید.