با این حال ، الیس گفت که صرف تأمین نیازمندان با غذا فقط یک راه حل Band-Aid است و آنچه برای تأیید تغییرات واقعی بسیار ضروری است این است که اطمینان حاصل شود مردم از نظر اقتصادی از نظر مالی کافی برای پناه دادن و تغذیه خود را ندارند بدون اینکه مدام به بانک های غذایی اعتماد کنند.

از زمان آغاز همه گیری ، بیش از 50 درصد از بانک های مواد غذایی استانی افزایش تقاضا را گزارش کرده اند و به گفته الیس ، تقاضا در میان بومی ها ، سیاه پوستان و بریتیش کلمبیایی های بالای 65 سال همچنان ادامه دارد.

الیس چهارشنبه در برنامه CBC گفت: “این یک مسئله قابل حل است.” نسخه اولیه

سرمایه گذاری کنید ، قطع نکنید

الیس گفت ، یک مکان برای شروع این است که دولت استان ماهیانه 300 دلار COVID-19 را به طور موقت برای افرادی که معلولین و پرداخت کمک های مالی برنامه دارند پس از دسامبر پایان یابد ، ادامه دهد.

وی گفت: “وقت آن رسیده است كه سرمایه گذاری های جسورانه و قابل توجهی مبتنی بر درآمد انجام دهیم كه می دانیم هم اكنون برای تغییر گفتگو در مورد فقر به آنها نیاز داریم.”

این ائتلاف همچنین خواستار سرمایه گذاری در مسکن ارزان قیمت شده است تا افراد آسیب پذیر در خط فقر از صرف غذا و صرف پرداخت قبوض صرفاً برای حفظ سقف بالای سر خود صرف نظر کنند.

کودکان و گرسنگی

در حال حاضر حدود 557000 کلمبیایی بریتانیایی زیر خط فقر زندگی می کنند و در برخی جوامع از هر 4 کودک یک نفر به اندازه کافی غذا نمی خورد.

امیلی-آن کینگ ، نایب رئیس و بنیانگذار Backpack Buddies ، گفت تقاضای CBC برای خدمات آن در سال 2020 تقریباً سه برابر شده و به رشد خود ادامه می دهد.

Backpack Buddies از طریق مشارکت در سراسر استان وعده های غذایی را برای کودکان نیازمند فراهم می کند. در سال 2019 ، داوطلبان هر هفته بسته هایی را با شش وعده غذایی به 1300 کودک اهدا می کردند. در ماه دسامبر ، سازمان انتظار می رود 5،000 توزیع کند.

کینگ گفت: “ما فقط شاهد تعداد بسیار زیادی از خانواده های تازه آسیب پذیر هستیم که در ماه مارس به برنامه یا برنامه هایی مانند ما نیاز نداشتند.”

برای تغییر مسیر ، الیس گفت که سیاست گذاران باید در خدمات اجتماعی سرمایه گذاری کنند ، چیزی که به گفته وی باعث صرفه جویی در هزینه های بهداشت و درمان و عدالت کیفری در دراز مدت برای مودیان می شود.

وی گفت: “ما برای مقابله واقعی با بحران به یک مجموعه واقعاً متنوع و متنوع از سیاست های عمومی مبتنی بر درآمد نیاز داریم.”

تری مورینگ ، رئیس فدراسیون معلمان BC ، می گوید این همه گیر آسیب پذیری های سیستم را برجسته کرده است.

مورینگ گفت: “مدارس از مراکز مهم جامعه هستند و به منبع قابل اعتمادی برای دانش آموزان تبدیل شده اند.”

“تعدادی تدابیر وجود دارد که ما فکر می کنیم باید به منظور تضمین نه تنها دانش آموزان آنچه را که نیاز دارند … بلکه برای کاهش لکه مربوط به غذا در مدرسه تأمین شود.”

یکی از اقدامات احتمالی ، جهانی کردن برنامه غذایی مدارس است.

وی گفت: “این اجازه می دهد تا مدارس با جامعه همکاری کنند تا غذاهای محلی تهیه شده را بررسی کنند.” “[It] این واقعیت را عادی می کند که همه در مدرسه تغذیه می شوند و هدف گیری و انگ را کاهش می دهد. “

از دیگر توصیه های این ائتلاف می توان به افزایش معافیت های درامدی برای افرادی که کمک های دولتی یا معلولیت دریافت می کنند ، اجازه دادن به دریافت کنندگان مساعدت درآمد برای تحصیل در دوره تحصیلات متوسطه و همچنان دریافت مزایای دولتی و همچنین بهبود استانداردهای اشتغال برای کارگران بی خطر شرکت های بزرگ.

برای شنیدن بحث ویوکا الیس درباره عدم امنیت غذایی قبل از میلاد در CBC ، روی زیر ضربه بزنید نسخه اولیه: