بر اساس یک مطالعه جدید، مستاجران حمایتی مسکن در منطقه مرکزی اوکاناگان بریتیش کلمبیا اغلب به خدمات مراقبت های بهداشتی مورد نیاز خود دسترسی ندارند، که همچنین می گوید بودجه بیشتری برای تخت های درمانی بیشتر و سایر گزینه های مسکن مورد نیاز است.

پزشک خانواده دکتر هانا گیبسون و همکارانش یافته های خود را در مقاله ای در شماره مه 2023 مجله پزشکی بی سی که وابسته به انجمن حرفه ای Doctors of BC است، ارائه کردند.

پژوهشگران از آگوست تا سپتامبر 2020 با 42 مستأجر و 30 کارمند در سه محل مسکونی حمایتی در Kelowna، BC، مصاحبه کردند.

بر اساس این مطالعه، 93 درصد از مستاجران مسکن حمایتی گزارش کردند که دارای یک بیماری مزمن، 71 درصد اختلال سلامت روان، و 50 درصد اعتیاد هستند – و 72 درصد گفتند که احساس می کنند نیازهای بهداشتی خود برآورده نشده است.

به گفته BC Housing، مسکن حمایتی که توسط افراد غیرانتفاعی اداره می شود، نوعی از مسکن یارانه ای است که با پشتیبانی غیر بالینی در محل، مانند ارجاع به مراقبت های بهداشتی و خدمات ترک اعتیاد برای افراد آسیب پذیر، از جمله افرادی که با بی خانمانی زندگی می کنند، مجهز شده است. یا در خطر انجام این کار هستند.

اما گیبسون می‌گوید مستاجرینی که او با آنها صحبت می‌کرد اغلب از خدمات بی‌اطلاع بودند و به دلیل انگ و تبعیض از سوی متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، موانعی برای دریافت مراقبت وجود داشت.

او به مجری کریس واکر در CBC گفت: “ما دریافتیم که برخی از خدمات وجود دارد که مراقبت از افراد دارای مواد فعال را دریغ می کند.” سپیده دم جنوب.

شکافی وجود داشت که در آن افرادی که نگرانی ذهنی، جسمی و مصرف مواد داشتند، قادر به دسترسی به خدمات نبودند.

این مطالعه گفت که بودجه بیشتری برای فراهم کردن تخت‌های درمانی طولانی‌مدت و همچنین سایر گزینه‌های مسکن برای افرادی که مشکلات سلامت جسمی و روانی را تجربه می‌کنند، مورد نیاز است.

این سازمان گفت که حمایت های ارائه شده توسط کارکنان مسکن حمایتی برای رفع نیازهای مستاجران کافی نیست.

او گفت: “در نهایت فقط این بود که مسکن حمایتی برای آنها به عنوان یک فرد مناسب نبود.”

ما فقط به تخت‌های بیشتری در این محدوده نیاز داریم، تا بتوانیم به مردم در زمان اسکان دادن حق انتخاب بدهیم، و همچنین بتوانیم امکان تحرک بهتر بین مکان‌های مسکونی را فراهم کنیم.»

“رویکرد کامل” برای کمک به افراد آسیب پذیر لازم است

این مطالعه شامل سایت‌های مسکونی بود که توسط انجمن سلامت روان کانادا (CMHA) اداره می‌شد، که در مجموع هفت مجتمع مسکونی حمایتی را در سراسر کلونا اداره می‌کرد.

مدیر عامل شرکت مایک گاولیوک می گوید از زمانی که تیم گیبسون مطالعات خود را در سال 2020 به پایان رساند، CMHA دو مجتمع مسکونی – Ellis Place در نوامبر 2020 و McCurdy Place در مارس 2021 – که در آن مشاوران و متخصصان مصرف مواد برای ارائه خدمات بسته بندی مستقر هستند، افتتاح کرده است.

اما Gawliuk اذعان می‌کند که کارکنان مسکن حمایتی صلاحیت رسیدگی به نگرانی‌های مراقبت‌های بهداشتی مستاجران را ندارند و CMHA باید برای خدمات مراقبت‌های بهداشتی در مجتمع‌های مسکونی حمایتی به مقامات بهداشتی تکیه کند.

او گفت: «در دنیایی عالی با ساختمان‌هایم، می‌خواهم طیف کاملی از خدمات و پشتیبانی‌های مراقبت‌های بهداشتی را داشته باشم که بتواند همه نیازها را برطرف کند.

برای اطمینان از تحقق آن چیزها، رویکردی همه جانبه اتخاذ خواهد شد.»

“سطح تاریخی بودجه” در حال اعمال است: وزیر

دانیل کامرون، مدیر اجرایی عملیات بالینی مرکز اوکاناگان با سلامت داخلی، می‌گوید که مقامات بهداشتی با فرستادن پرستاران و مددکاران اجتماعی به سایت‌ها و راه‌اندازی مراقبت‌های بهداشتی فراگیر، خدمات مراقبت‌های بهداشتی را برای مستاجران مسکن حمایتی قابل دسترس‌تر کرده است. مرکز در مرکز شهر کلونا.

کامرون موافق است که بودجه بیشتری برای ارائه گزینه های مختلف مسکن برای افرادی که با بی خانمانی و اعتیاد زندگی می کنند مورد نیاز است.

او گفت: «در اصل ایجاد یک زنجیره کامل از گزینه‌های مسکن برای اطمینان از وجود گزینه‌هایی است که کارکنان بهداشتی مناسبی برای پاسخگویی به افراد با نیازهای پیچیده یا نیازهای همزمان بیشتر در یک محیط مسکن دارند.

وزیر مسکن راوی کاهلون گفته است که BC در یک “بحران مسکن” با کمبود واحدهای مسکونی برای ارائه گزینه هایی برای افرادی که نیاز به خدمات مراقبتی پیچیده دارند، بوده است.

او روز پنجشنبه به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «ای کاش تعداد زیادی سهام مسکن داشتیم که می‌توانستیم مردم را به مکان‌های مختلف منتقل کنیم، اما متأسفانه چنین چیزی وجود ندارد».

ما در حال کار روی آن هستیم – سطح تاریخی بودجه ای که برای ساخت این نوع مسکن اختصاص می دهیم، اما آنلاین شدن آن مسکن زمان می برد.