هیئت مدیره پارک ونکوور قرار است در مورد گزارش کارکنان شهری با هدف مقابله با لباس شنای نامناسب در استخرهای عمومی با تعریف اینکه چه چیزی را می‌توان و چه چیزی را نمی‌پوشید، رأی‌گیری کرد.

این گزارش در پی نگرانی کارکنان مراکز آبزی شهر است که از آنها خواسته اند یک خط مشی روشن برای کمک به آنها در گذر از موقعیت هایی داشته باشند که طبق این گزارش، “با توجه به سطوح مختلف تحمل، با لباس هایی ارائه شده اند که باعث توجه شده است. هم کارکنان و هم افراد جامعه در مورد اینکه چه لباسی برای شنا در تأسیسات عمومی آبی قابل قبول است.»

کارکنان شهرداری می‌گویند که این سیاست نگرانی‌های ایمنی در مورد لباس‌های شنا را که خطرآفرین هستند برطرف می‌کند و اضافه می‌کنند که لباس شنا باید به بدن اجازه حرکت آزادانه بدهد، نباید مانع شناوری شود و نباید خطر ایمنی را برای شناگر یا نجات غریق افزایش دهد.

در این گزارش، لباس شنا مناسب به شرح زیر است:

• لباس شنا؛
• تنه شنا یا شورت تخته ای؛
• تی شرت و شورت؛
• بورکینی
• شنا با حجاب، ساق و تونیک؛
• محافظ راش؛
• و کت و شلوار خیس

بر اساس این گزارش، لباس‌های غیرقابل قبول شامل مواردی است که برای مقاصد جنسی یا صمیمی طراحی شده‌اند، لباس‌هایی که آب را جذب می‌کنند و سنگین می‌شوند، مانند شلوار جین و شلوار ورزشی، و پارچه‌های بلند و روان. در این گزارش آمده است که لباس شنا باید اندام تناسلی را نیز به طور کامل بپوشاند.

لباس شنا مناسب را اینگونه تعریف می کند: «آنچه دیگر کانادایی ها به عنوان سطح قابل قبولی از تحمل در یک محیط شنای عمومی خانوادگی می یابند».

سینه های برهنه در استخرها “بیش از حد” است: کمیسیونر

هیئت پارک در 24 آوریل در مورد این گزارش بحث و رای خواهد داد.

کمیسر تام دیگبی می گوید که تمایل دارد به نفع این سیاست رای دهد.

او گفت: «این یک مسئله پیچیده برابری اجتماعی در شهر است.

“زیرا برای هر فردی که می خواهد بیکینی نخی بپوشد، ممکن است 10 خانواده از یک جامعه محافظه کار وجود داشته باشد… که به استخر نمی روند زیرا از روبرو شدن با بیکینی نخی در اتاق تعویض می ترسند. نگرانی بسیار منطقی.”

دیگبی گفت که شهر در تلاش است تا محیطی را ایجاد کند که برای همه خانواده ها خوشایند باشد.

“جوامع زیادی وجود دارد [that] استانداردهای نسبتا محافظه کارانه ای دارند. فرهنگ‌های زیادی در اینجا وجود دارد که قرار گرفتن در معرض زیاد را تحمل نمی‌کنند.»

علیرغم تصمیم دادگاه عالی پیش از میلاد در سال 2000 که از حق زنان برای برهنه کردن سینه‌های خود در ملاء عام حمایت می‌کرد، دیگبی معتقد است که این امر در یک محیط استخر «بیش از حد» خواهد بود، حتی اگر تصمیم سال 2000 زنی را شامل می‌شد که برهنه‌پوش در یک شهر اجرا می‌شد. استخر. پس از صدور این حکم، اتهامات مربوط به وی رفع شد.

شهر ادمونتون سیاست لباس پوشیدن خود را اصلاح کرد در ماه فوریه، تصریح کرد که همه مشتریان بدون در نظر گرفتن هویت جنسی، مجاز به شنا و استراحت در استخرهای شهر بدون سرپوش هستند.