این داستان بخشی از امی بل است راهنمایی والدین ستون، که در CBC Radio One پخش می شود نسخه اولیه.

من از طرفداران بزرگ مدرسه والدین “آنطور که من می گویم انجام بده، نه آن طور که من انجام می دهم” هستم.

اما وقتی بچه‌هایم بزرگ‌تر شدند، خودم را در موقعیت ناخوشایندی دیدم که گرفتار شدم و درباره چیزی که اجازه نمی‌دهم از آن فرار کنند، سؤال می‌کردم.

نه، من برای ارتکاب جنایت اینجا نیستم – اما بله، گاهی اوقات به جای گوش دادن به داستان آنها، با تلفنم صحبت می کنم. یا شاید من دارم چیپس سیب زمینی می خورم و یک لیوان شراب می خورم به جای اینکه با مشکل رو به رو شوم.

اما والدین ابرقهرمان نیستند، آنها فقط مردم هستند. چگونه والدین می توانند این را توضیح دهند وقتی آنها را به دلیل رفتار “بد” محکوم می کنند؟

والدین خوب هنوز هم می توانند انتخاب های “بد” داشته باشند

بچه ها عادت دارند هر کاری را که ما اشتباه می کنیم متوجه شوند. سونیا بریگ، یک مددکار اجتماعی و روان درمانگر کودک، می گوید که بچه ها باید بدانند که شما هنوز هم والدین خوبی هستید حتی اگر یک عادت بد شما را از بین ببرد.

بریگ گفت: «نیازی نیست به فرزندتان بگویید که تمام شب در یک مهمانی سرحال بودید.

اما وقتی کودک چیزی را می‌بیند، به اضافه کردن زمینه کمک می‌کند، او می‌گوید: “نوشیدن مشکلی ندارد. اما برخی افراد بیش از حد می‌نوشند. دیشب من بیش از حد نوشیدند و احتمالاً ایده خوبی نبود.”

او گفت: «بنابراین نشان دادن اینکه می‌توانید… همچنین می‌توانید اشتباه کنید و انعطاف‌پذیر باشید و بتوانید در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید، واقعاً مهم است.

عادات بد چیزی فراتر از “بد” هستند و می توانند به همان اندازه مضر باشند.

«می‌دانی من فکر می‌کنم چه چیزی را بیشتر به عنوان «بد» می‌بینم؟ بریگ گفت.

“چیزهایی از این قبیل که به فرزندتان قولی می دهید که از آن پیروی نمی کنید. صحبت انتقادی در مورد افراد دیگر که در زندگی آنها مهم است. از خودتان انتقاد زیادی کنید. من فکر می کنم که اینها تاثیر بیشتری بر رشد کودک دارند تا یک لیوان شراب یا گاه به گاه سیگار کشیدن.”

به احساس کودکان نسبت به بدی های شما احترام بگذارید

بسیاری از خانواده ها در BC نه تنها عادت های “بد” را پذیرفته اند، بلکه از طریق آنها امرار معاش می کنند – چه الکل، حشیش یا حتی قمار، هزاران والدین در صنایع “معاونت” استخدام شده اند.

اندی مکینتاش، مادر و صاحب آبجوسازی که باید بین آنچه برای تجارت خوب است و خانواده اش خوب است، تعادل برقرار کند، می گوید که او و همسرش در خانواده هایی بزرگ شده اند که سالم ترین روابط را با الکل نداشتند.

آن‌ها می‌دانند که چقدر می‌تواند مضر باشد، و سخت تلاش کرده‌اند تا مطمئن شوند بچه‌هایشان می‌توانند هر گونه نگرانی در مورد مصرف الکل را ابراز کنند، و اینکه آیا با والدین خود در مورد نوشیدن الکل راحت هستند یا خیر.

مکینتاش گفت: «ما سعی می‌کنیم با بچه‌هایمان خیلی باز باشیم و بعضی از اوقات خوب و بد خود را در خانواده‌ای که الکل در آن بزرگ شده‌ایم به اشتراک بگذاریم».

“آنها احساس کردند حداقل می توانند با ما به این موضوع بپردازند. آنها می توانند در مورد آن با ما صحبت کنند … سوال بپرسند و ما قرار نیست قضاوت کنیم و [say]”اوه شما بچه های بدی هستید، نمی خواهید من یک آبجو بنوشم”. می دانید، چیزهایی که من و شریکم ممکن بود به عنوان تجربه داشته باشیم اگر این موضوع را در دوران کودکی مطرح می کردیم.”

به نوعی، وجود الکل در زندگی آنها به فرزندان اندی این امکان را داده است که رویکردی سالم برای نوشیدن مسئولانه داشته باشند.

آن‌ها همیشه می‌دانند که اگر مادر یا پدر کمی بیشتر از حد معمول «نمونه محصول» را انجام داده باشد، می‌توانند آن را بیان کنند و مهمتر از آن، به آنها گوش داده و مورد احترام قرار خواهند گرفت.

به کودکان نشان دهید راه های سالم تری برای مقابله با مشکلات سلامت روان وجود دارد

اما یک عادت بد می تواند برای بسیاری از افراد، از جمله والدین، به اعتیاد تبدیل شود.

بریگ می‌گوید اعتیاد اغلب نشانه‌ای از مبارزات سلامت روان است. برای کودکان مهم است که علت اصلی اعتیاد را درک کنند و ببینند راه‌های سالم‌تری برای مقابله با آن‌ها بدون شرمندگی وجود دارد.

او گفت: “آنچه که ما از اعتیاد و سلامت روان می دانیم، این است که بین سلامت روان و اعتیاد همبستگی بسیار قوی وجود دارد.”

“اعتیاد در واقع راهی برای مدیریت ناسازگارانه مسائل مربوط به سلامت روان است. این روشی است برای کنار آمدن با زندگی و توضیح دادن به کودک که والدین برای مدیریت باید راهی متفاوت بیابند که مضر نباشد، به آنها می دهد. زمینه ای که چرا والدین ممکن است از الکل یا مواد مخدر استفاده کنند.”

مهم نیست که یک والدین چقدر تقلا کنند یا دچار لغزش شوند، چیزی که فرزندان در نهایت به آن نیاز دارند کمال نیست، محافظت است.

هیچ کس کامل نیست، و من همیشه امیدوارم فرزندانم نه تنها آن را درک کنند، بلکه فعالانه آن را بپذیرند. امیدوارم یک خط مشی گفتگوهای صادقانه و مداوم همه ما را در برابر یکدیگر پاسخگو نگه دارد و به ما کمک کند که وقتی لنگ می زنیم مهربان و همدل باشیم.

و بله، من همچنین امیدوارم که آنها به من اجازه دهند که هر از گاهی یک لیوان شراب را در آرامش بنوشم.