این شیوه فرهنگی در اواخر دهه 1800 توسط دولت فدرال ممنوع شد.

بیل کرانمر ، رئیس هیئت مدیره مرکز فرهنگی اومیتستا ، گفت که این ممنوعیت با اطلاعات غلط تقویت شده است.

کرانمر گفت: “آنها گفتند که این اتلاف وقت برای مردم ما بود. ما زنان خود را بخشیدیم و تمام دارایی خود را بخشیدیم و این اطلاعات غلط زیادی بود.”

در طول این ممنوعیت ، اشیا با ارزش و اشیا important مهم تشریفاتی به موزه ها و مجموعه داران خصوصی در سراسر جهان برده شد. اعضایی که در فعالیت های به اصطلاح غیرقانونی گلدان شركت داشتند دستگیر شدند.

در طول این ممنوعیت ، پدر بیل دن کرنمر بزرگترین گلدان ثبت شده در ساحل شمال غربی بریتیش کلمبیا را در دسامبر 1921 ترتیب داد.

کرانمر از واقعه پدرش گفت: “مردم متهم شدند ، دستگیر و محاکمه شدند”. “اگر آنها موافقت نمی کردند که از همه ماسک های خود دست بکشند و قول دهند که دیگر گلدان نخواهند زد ، بیشتر به زندان فرستاده می شدند.”

در کل 22 نفر به زندان رفتند.

سرانجام ، در سال 1951 ، ممنوعیت گلدان لغو شد. اما کرانمر گفت که توقف تقریباً 60 ساله عواقب ناگواری برای کشورش به همراه داشت.

وی گفت: “قانون پاتلاچ آسیب زیادی به مردم ما وارد كرد.”

“این راهی بود که دولت می توانست جامعه ای را که مردم ما در آن زندگی می کردند به خوبی خراب کند. این روشی بود که آنها طبق قانون کانادا می توانستند سرزمین ما را از ما بگیرند ، زیرا این تحت قانون هند بود. تصادفی نیست که اندکی پس از سال 1921 ما این زمینهای عظیم در سرزمینهای ما “.

مرکزی که در سال 1980 تاسیس شد بخشی از احیای گلدان بود. در آن بسیاری از اقلام تشریفاتی و ماسکهای بازگردانده شده در حین ممنوعیت گلدان برداشته شده است. اقلام همچنان به مرکز بازگردانده می شوند.

کرانمر گفت: “این بخشی از تاریخ ما را در اختیار مردم ما قرار می دهد که تقریباً توسط دولت فدرال به دلیل قانون هند و قانون ضد گلدان که مانع برگزاری مراسم ما بود ، از بین رفته است.”

“از زمان افتتاح مرکز فرهنگی Umista ، ما بخش مهمی از تاریخ خود را در اختیار مردم خود قرار داده ایم.”

روز شنبه ، یک رویداد آنلاین به مناسبت تاریخ موزه برگزار می شود. یک نمایشگاه آنلاین و مجموعه مجازی نیز تا دسامبر 2021 ادامه خواهد داشت.

مصاحبه با بیل کرانمار را در CBC گوش دهید همه نقاط غرب اینجا: