اتاق بزرگ بتونی با پنجره هایی از کف تا سقف در این چند ماه خالی نشسته است ، اما اکنون با نقاشی ها ، مجسمه ها و موارد دیگر به حیات خود رسیده است.

پیلار مهلیس یکی از 9 هنرمندی است که فضا را به نام گالری جورج در جریان Crawl Culture Eastside امسال اجاره کرده است.

مهلیس در حالی که صورتش روشن است گفت: “تأثیر کار بر روی برخی از افراد … وقتی وارد استودیوی شما می شوند می توانید آن را روی صورت آنها ببینید.”

“این بسیار رضایت بخش است.”

خزنده ، همانطور که با محبت شناخته می شود ، یکی از مهمترین زمانهای سال برای هنرمندانی مانند مهلیس است.

به طور معمول ، هزاران نفر در خیابان ها به جستجوی استودیوهای هنرمندان در شرق ونکوور می پردازند. این جشنواره مهلت مناسبی برای هنرمندانی است که همیشه سعی در کامل کردن کار خود دارند. همچنین منبع درآمد قابل توجهی است.

“این خنده دار است ، وقتی یک قطعه می فروشید ، همیشه فکر می کنید این چند ماه اجاره است؟” مهلیس گفت.

اما امسال ، مانند تقریباً در همه موارد زندگی ، همه گیری همه اینها را تغییر داده است.

هنرمندان و جشنواره ها به سرعت می آموزند که با واقعیت جدید COVID-19 سازگار شوند. آنها در حال قمار هستند که تغییراتی که ایجاد می کنند آنها را به هزاران مشتری که هر ساله از آنها حمایت می کنند مرتبط می کند.

برای نسخه خزنده امسال ، این بدان معناست که تعداد معمول افراد با بازدیدهای حضوری محدود که بصورت آنلاین رزرو شده اند و در دو آخر هفته پخش شده اند ، جایگزین شده است.

تورهای استودیویی مجازی می شوند

حدود نیمی از استودیوها از شرکت در فعالیت های حضوری خودداری کردند زیرا فضاهای آنها نمی تواند با خیال راحت گروه هایی از مردم را در خود جای دهد.

برای جبران خسارت ، این جشنواره از کمک مالی اضطراری بنیاد ونکوور استفاده کرد تا پیشنهادات آنلاین خود را تقویت کند و به جای آن تورهای استودیوی مجازی را نیز شامل شود.

محور دیجیتال برای سازمانی که مدیر اجرایی آن ، استر راوزنبرگ ، افتخار می کند یکی از معدود افراد باقیمانده در جهان آزاد است که تلفن همراه ندارد ، افتخار نمی کند. اما این تغییری است که راوزنبرگ اصرار دارد برای زنده ماندن ضروری است.

وی گفت: “من فکر می کنم هر سازمان هنری در حال یافتن راهی برای حرکت در اطراف این همه گیری است و می تواند با هر ظرفیتی کار تولید کند ، کار ارائه دهد.”

منبع درآمد از بین رفته است

راوزنبرگ می گوید اقتباس های فنی امسال باعث گسترش مخاطبان و گسترش جشنواره شده است. او فکر می کند بسیاری از درسهایی که در چند ماه گذشته آموخته اند برای سالهای آینده کاربرد دارند.

سربازی در جشنواره برای راوزنبرگ مهم بود زیرا هنرمندان تجسمی مانند مهلیس بیشتر درآمد معمول خود را از دست داده اند.

مهلیس که فقط از راه هنر زندگی خود را تأمین می کند ، می گوید یک نمایشگاه مهم در کشور زادگاهش بولیوی در اوایل سال جاری به دلیل COVID-19 از بین رفت.

سپس ، کلاس هایی که وی در مرکز آنویل در نیو وست مینستر تدریس می کند لغو شد.

“آنها به جایی نیاز داشتند که بروند”

وقتی مهلیس فهمید که امسال خزنده هنوز اتفاق می افتد ، از اینکه سرانجام برخی از قطعاتی را که سالها روی آنها کار کرده بود به نمایش گذاشت ، بسیار هیجان زده شد.

او گفت: “آنها فقط در استودیو نشسته بودند.” “آنها به جایی نیاز داشتند که بروند.”

راوزنبرگ می گوید برگزاری این جشنواره در سال جاری به معنای ارائه احساس امید و عادی بودن برای هزاران نفری است که هر ساله در آن شرکت می کنند.

آندره گادینگ یکی از کسانی بود که شب افتتاحیه پنجشنبه گذشته در گالری جورج بازدید آنلاین کرد. گودینگ می گوید یافتن راه های ایمن برای شرکت در فعالیت های معمول او منبع مهمی برای همه گیری بوده است.

وی گفت: “من فکر می کنم انجام آنچه می توانید واقعاً مهم است ، و من واقعاً هر ساله از فرهنگ خزیدن لذت می برم.”